วันนึงนึกจะแปลงานนิยายของตัวเองเป็นฉบับภาษาอังกฤษ เมื่อถึงคราวทำรูปเล่มจึงสงสัยจนต้องไปถามจากผู้ช่วยปัญญาประดิษฐ์ก็เลยถึงบางอ้อ จึงถือโอกาสบันทึกไว้สักหน่อยจะได้ไม่ลืมเทคนิคดีๆ
1. Preface (คำนำโดยผู้เขียนเอง)
คือ:
ข้อความที่เขียนโดยผู้เขียน เพื่อเล่าเบื้องหลังการเขียนหนังสือเล่มนี้
พูดในมุมส่วนตัว เช่น ทำไมถึงเขียน, ใช้เวลานานแค่ไหน, ได้แรงบันดาลใจจากอะไร ฯลฯ
ใช้เมื่อ:
• อยากพูดกับผู้อ่านตรง ๆ
• อยากเล่าเรื่องเบื้องหลังผลงาน (โดยเฉพาะนิยายที่มีใจความส่วนตัวหรือแรงบันดาลใจเฉพาะตัว)
น้ำเสียง: เป็นกันเอง อบอุ่น
ขึ้นต้นบ่อย ๆ ว่า:
“This story began as a quiet thought…”
“I wrote this book in hopes that…”
⸻
2. Introduction (บทนำ/เกริ่นนำ)
คือ:
เนื้อหาส่วนที่ “ปูพื้นให้เข้าใจตัวเรื่อง” โดยตรง — มักใช้ใน สารคดี / งานวิเคราะห์ / บทความ มากกว่านิยาย
ใช้เมื่อ:
• ต้องการอธิบายกรอบแนวคิดของหนังสือ
• ชี้แจงโครงสร้าง / วิธีการอ่าน / ความสำคัญของเรื่อง
(เช่นในหนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ หรือคู่มือ)
น้ำเสียง: เป็นทางการหรือกึ่งทางการ
ขึ้นต้นบ่อย ๆ ว่า:
“This book explores…”
“In the following chapters, we will…”
⭐️ในนิยายมักไม่จำเป็นต้องมี Introduction เว้นแต่เป็นนิยายเชิงประวัติศาสตร์ / วรรณกรรมเฉพาะทาง
⸻
3. Foreword (บทนำโดยผู้อื่น)
คือ:
ข้อความที่เขียนโดย บุคคลอื่น (ไม่ใช่ผู้เขียน) เช่น นักเขียนที่มีชื่อเสียง, นักวิจารณ์, หรือคนที่เกี่ยวข้องกับงานนี้
ใช้เพื่อ “แนะนำ” ผู้เขียนหรือสนับสนุนความน่าเชื่อถือของหนังสือ
ใช้เมื่อ:
• หนังสือมีความสำคัญทางวิชาการ
• มีผู้มีชื่อเสียงมาช่วยแนะนำหรือ endorse
📖📖📖
อ่านเทคนิคอื่นๆ ต่อ ↓
🔗รู้จัก “ฉันทลักษณ์กลอนอังกฤษ” ที่ใช้ในงานเขียนของฉัน
ติดตามและสนับสนุนนักเขียน
Support | Social Media