บทที่ 2 เบื่อหน่ายในสงสาร
• อันกิเลส ตัวมัน คือขันธ์ห้า
ถูกให้ค่า เยี่ยงมิตร ติดกระสัน
เป็นหุนหัน พลันแล่น ไม่เคยจะทัน
กิเลสมัน นำหน้า ภพชาตินาน
สุดจะอั้น ให้ปลดปลง ในชีวิต
ทุกสารทิศ ให้เบื่อหน่าย ในสงสาร
ทนอดสู ถูลาก กิเลสะมาร
ดั่งลำธาร ไหลพล่าน ลงนที
บ้างผาสุข ขุกเข็ญ อเนจอนาจ
มีอำนาจ โลภะ ศรัทธาเศรษฐี
หมุนวนทั่ว ไตรโลก บันดาลมี
หาได้มี สุขจริง เหมือนจิตวาง
~
<< บทที่ 1 กำลังใจแด่นักเขียนหน้าใหม่
Copyright © 2025 by Maewtaotaofu
สนับสนุนผลงานของนักเขียน
อีบุ๊ค | E-Books⚠️ Copying or capturing this page is not allowed.
