ใครว่าคนจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ต้องไปนั่งสมาธิ ปล่อยวาง หรือแพ็กกระเป๋าไปเที่ยว?
ฉันนี่แหละ…
เริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยวิงแซ่บ 6 ชิ้นไม่เพิ่มข้าว!
ย้อนกลับไปเมื่อไม่กี่วันก่อน
ชีวิตฉันกำลังจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง…
ฉันกำลังจะหลุดพ้นจากการเป็น “พนักงานบริษัท”
หรือถ้าจะเรียกให้ดูเฟียสๆ ก็คือ “การ(โดน)ปลดปล่อยจากระบบทุนนิยมแบบมีประกันสังคม”
คนอื่นอาจดีใจ(มั้ง!?)
แต่ฉันคือ 1 ในไม่กี่คนที่พอรู้ว่าจะไม่ต้องเข้าออฟฟิศอีกในอีก 4 เดือน
ก็รู้สึกเหมือนจะเป็นลมกลางเซเว่น… (จะเอาไรกินล่ะทีนี😣)
เพราะชีวิตฟรีแลนซ์ที่วาดฝันไว้มันไม่ปังอย่างที่คิด
ฉันนั่งมอง Google Calendar ตัวเองแล้วพบว่า
รายได้: ยังไม่มี
งาน: ยังไม่มา
แรงบันดาลใจ: จะไปหาจากไหน ณ เพลานี้ เฮ้อออ
ฉันจึงถามตัวเองว่า…
“ฉันควรให้รางวัลอะไรกับคนห่อเหี่ยวแบบฉันดี?”
และเสียงในใจ (ที่น่าจะหิว) ก็ตอบกลับมา…
“กินไก่สิ!!!” 😏
จบค่ะ กินเลย
วิงแซ่บ 6 ชิ้น โบกมือบ๊ายบายความเครียดแบบไม่ต้องใช้ mindfulness 🧠
ไม่เพิ่มข้าว ไม่เพิ่มน้ำ เพราะฉันมีเป้าหมายชัดเจน
“เอาให้แซ่บ เอาให้ปากชา เอาให้ชีวิตมีไฟอีกครั้ง!”
และที่เด็ดสุดของวันนี้…
คือฉัน หาเหตุผลให้การกินได้อย่างถูกต้องตามหลักวิทยาศาสตร์
ก็เมื่อวานไปตรวจสุขภาพมา
ไขมัน = ดีงาม
น้ำตาล = เป๊ะ
ไต = พร้อมสู้ชีวิต (และไก่)
แล้วฉันจะปล่อยให้ระบบย่อยอาหารดีๆ นี้ว่างงานไปทำไมล่ะ!?
ให้มันทำงานสิ!
ด้วยโปรตีนและพลังแซ่บจากไก่ทอด!!
ฉันนั่งกินอย่างภาคภูมิใจ
เหมือนตัวเองคือ CEO ของบริษัท “ชีวิตฉันเอง จำกัด (มหาชน)”
ที่เพิ่งอนุมัติสวัสดิการ “ไก่ซับใจ” ให้พนักงานเพียงคนเดียวในองค์กร
และหลังจากกินเสร็จ…
ฉันก็ห่อเหี่ยวเหมือนเดิมจ้า
แต่ครั้งนี้เป็นเพราะ กินแล้วอยากกินอีก
สรุปบทเรียนวันนี้:
• ชีวิตอาจไม่แน่นอน
• อนาคตอาจมืดมน
• แต่ไก่ทอด… กินปุ๊บแซ่บปั๊บคือของจริงงงง ❤️
ถ้าครั้งหน้าอยากอ่านภาคต่อ “ชีวิตสาวว่างงานกับพลังงานจากชาไข่มุก” ก็บอกนะ
เพราะแค่ชีวิตมันก็ปั่นพอแล้ว เราขอ เขียนให้มันตลก จะได้รอดไปวันๆ 😆
ปล. ผู้เขียนเป็นนัก(อยาก)เขียนไส้แห้ง ที่ยังมีไก่ทอดกับกาแฟมะพร้าว(ที่นานๆได้กินสักที) เป็นแรงใจ
ถ้าอยากอ่านอะไรขำๆ ปนเศร้าแบบนี้อีก แวะมาหาได้ที่ 🔗รวมบทความแรงบันดาลใจ นะคะ :)
นักเขียนฟรีแลนซ์ผู้ถูกระบบปล่อยวาง
ตอนนี้เปลี่ยนความเครียดให้เป็นมุก และความจนให้เป็นเรื่องราว
ติดตามผลงานอื่นได้ที่ [🔗รวมผลงาน]
